تهران آرت آکادمی

صدای کودک شهید فلسطینی ونیز را به لرزه درآورد؛ تشویق ۲۲ دقیقه‌ای

صدای کودک شهید فلسطینی ونیز را به لرزه درآورد؛ تشویق ۲۲ دقیقه‌ای

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از ورایتی، اولین نمایش فیلم «صدای هند رجب» در جشنواره فیلم ونیز، رویدادی بسیار احساسی را رقم زد و تعداد بسیار کمی از تماشاگران در سالن بزرگ ونیز بودند که با چشمانی که از اشک تر شده بود، شاهد این فوران احساسات ضدصهیونیستی شدند.

این درام قدرتمند و تکان‌دهنده که کارگردان تونسی، کوثر بن هنیه سازنده آن است، به یکی از بحث‌برانگیزترین فیلم‌های حاضر در جشنواره بدل شده و تصویرگر داستان واقعی هند رجب، دختر ۵ ساله فلسطینی است که در مراحل اولیه جنگ غزه شهید شد. این فیلم با تشویق ایستاده باورنشدنی ۲۲ دقیقه‌ای روبه‌رو شد که طولانی‌ترین تشویق ایستاده جشنواره تاکنون را شکل داد. پس از ۲۰ دقیقه تشویق، در تلاشی آشکار برای متفرق کردن حضار، چراغ‌های سالن کم نور شدند، اما دست زدن ادامه یافت.

هند رجب که ژانویه ۲۰۲۴ با خانواده‌اش در حال فرار از شهر غزه بود، با اصابت گلوله تانگ رژیم صهیونیستی به ماشین‌شان عمو، عمه و سه پسرعمویش را از دست داد. او ساعت‌ها در ماشین گیر افتاد و در حالی که با صلیب سرخ فلسطین تماس تلفنی داشت، امدادگران سعی کردند او را نجات دهند اما به آن‌ها اجازه ورود به منطقه داده نمی‌شد و وقتی سرانجام به او رسیدند، هند هم شهید شده بود. تحقیقات رسانه‌ها نشان داد که یک تانک رژیم صهیونیستی ۳۳۵ گلوله به ماشین شلیک کرده است. در این فیلم از صدای ضبط شده این بچه که از امدادگران خواهش می‌کرد نجاتش دهند، استفاده شده است.

صدای کودک شهید فلسطینی ونیز را به لرزه درآورد؛ تشویق ۲۲ دقیقه‌ای

در میان حضاری که به تماشای فیلم آمده بودند، چندین پرچم فلسطین در احتزاز بود و شعارهای «فلسطین آزاد» در طول تشویق‌ها طنین‌انداز می‌شد. خواکین فینیکس و رونی مارا که به عنوان تهیه‌کنندگان اجرایی به فیلم پیوسته‌اند تا از آن حمایت کنند هم در مراسم حضور داشتند و عکسی از این کودک را روی فرش قرمز و همراه تیم فیلمسازی در دست داشتند. فینیکس همچنین سنجاق سینه هنرمندان برای آتش‌بس را در حمایت از غزه به سینه داشت و همسرش پرچم فلسطین را در قالب یک کیف در دست گرفته بود.

در بخشی از مراسم تشویق، موتاز مالحیس یکی از بازیگران فیلم به سمت تماشاگران دوید و پرچم فلسطین را از دست آنها گرفت و آن را تکان داد تا تشویق‌های بیشتری را برانگیزد.

حتی قبل از اولین نمایش رسمی، بسیاری از شرکت‌کنندگان در جشنواره پیش‌بینی می‌کردند که این فیلم از بخت‌های اصلی دریافت شیر طلایی باشد و اکنون به نظر می‌رسد استقبال جدی در مراسم افتتاحیه، این موضوع را تأیید می‌کند.

کنفرانس مطبوعاتی فیلم «صدای هند رجب» که پیش از نمایش فیلم برگزار شد نیز با تشویق طولانی و ایستاده بخش زیادی از سالن آغاز شد و سجه کیلانی یکی از بازیگران فیلم، بیانیه‌ای را از طرف تیم فیلمسازی قرائت کرد.

وی گفت: ما می‌پرسیم: آیا کافی نیست؟ کشتار جمعی، گرسنگی، ویرانی، غیرانسانی‌سازی و اشغال مداوم دیگر کافی است. داستان هند بار تمام یک ملت را به دوش می‌کشد، تنها داستان او نیست. صدای او صدای یکی از ۱۹۰۰۰ کودکی است که تنها در ۲ سال گذشته در غزه جان خود را از دست داده‌اند. این صدای هر مادر، پدر، پزشک، معلم، هنرمند، روزنامه‌نگار، داوطلب، امدادگر است، هر یک از آنها حق زندگی، رویاپردازی و زندگی با عزت دارند، اما همه اینها در مقابل چشمان ما دزدیده شد و اینها فقط صداهایی هستند که ما می‌شناسیم. فراتر از هر عدد، داستانی وجود دارد که هرگز گفته نشده است.

کیلانی افزود: داستان هند درباره کودکی است که فریاد می‌زند: «من را نجات دهید». و سوال آزاردهنده این است: چطور اجازه داده‌ایم کودکی برای زندگی التماس کند و صدایش شنیده نشود؟ هیچ‌کس نمی‌تواند در صلح زندگی کند در حالی که حتی یک کودک هنوز برای زندگی می‌جنگد. بگذارید صدای هند رجب در هر سالن سینما طنین‌انداز شود، بگذارید سکوتی که جهان در برابر غزه ایجاد کرده به شما یادآوری کند، بگذارید نسل‌کشی که سکوت از آن حمایت می‌کند، به زبان آید و بگذارید با کلمات جاری شود: دیگر بس است.

در آستانه شروع جشنواره فیلم ونیز چهره‌هایی مانند برد پیت، آلفونسو کوارون، فینیکس و مارا به عنوان تهیه‌کننده از «صدای هند رجب» حمایت کردند. از این جمع فینیکس و مارا در کنفرانس مطبوعاتی حضور یافتند تا حمایت خود را نشان دهند. بن هنیه در پاسخ به این پرسش که آیا پیوستن آنها به این فیلم نشان می‌دهد که بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی، در حال «باختن جنگ فرهنگی» در هالیوود است، گفت که امیدوار است مشارکت آنها چنین معنایی داشته باشد.

وی گفت: روایتی که در سراسر جهان می‌شود این است که کسانی که در غزه می‌میرند، آسیب‌های جانبی هستند. این بسیار غیرانسانی است و به همین دلیل است که پیوستن سینما، هنر و هر نوع بیانی به روایت این ماجرا، بسیار مهم است تا به این آدم‌ها صدا و چهره بدهیم.

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

4 − یک =